Mijn eerste, echt tastbare kennismaking met fotografie was in 1967 toen ik mijn echtgenoot Alidoor hielp in de donkere kamer. Het was puur labowerk en daar hield ik wel van, maar het fotograferen zelf leek niets voor mij. Ik maakte enkel foto’s van hoofden zonder lichaam of lichamen zonder hoofd of benen… Toen kwamen de kinderen, we bouwden een bank- en verzekeringskantoor uit, dus: geen tijd.
Tot we in 2002 door Myanmar reisden en ik graag zelf wat foto’s wilde maken. Ik wist dat reizen met twee, waarvan de één fotografeert, een hele opdracht kon zijn voor de ander. Ik kreeg in die periode één van de eerste digitale fototoestellen voor mijn verjaardag. En hoewel ik in eerste instantie niet goed wist hoe ik ermee aan de slag moest, leerde ik gaandeweg bij en al gauw behoorden de halve hoofden en afgesneden benen tot het verleden. Mijn resultaten waren meer dan behoorlijk en ik voelde me dan ook gesterkt om mijn echtgenoot te vervoegen in fotoclub “Crea Wommelgem”. Daar kaapte ik het eerste jaar reeds de tweede prijs weg van de interne wedstrijd met opgelegd thema. Dit bleek geen beginnersgeluk te zijn, want sindsdien worden er op wedstrijden regelmatig werken van mij aanvaard. Mijn laatste aanvaarding “Brabo 2013” leverde me een beker op, toegekend door de Vlaamse minister-president.
Constant op zoek naar nieuwe uitdagingen volgde ik ondertussen opleidingen fotografie en Photoshop.
Zoals je kan zien op de beelden, fotografeer ik bijna alles. Enkel studioportretten liggen me niet, veel te technisch. Maar reisfotografie, landschappen, portretten en straatfotografie, een beetje experimenteel, dat is helemaal mijn ding.
Afgesneden hoofden en benen kan je ook zien, maar nu bewust zo gewild.
En nu…kijken maar!

Greet